Answer:
Ang kuwentong-bayan (Ingles: folklore) ay mga kathang isip na kuwento o salaysay na ang mga kumakatawan ay ang mga pag-uugali at mga uri ng mga mamamayan sa isang lipunan. Ito ay nabuo ng mga manunulat upang kanilang maipahayag ang mga sinaunang pamumuhay at upang maging gabay ng mga tao sa kasalukuyang pamumuhay. Maari nilang gawing basehan lalo na ang mga wastong pag-uugali at mga aral na gustong ibigay ng kuwento.
• Ang mga halimbawa nito ng kuwentong bayan ay ang sumusunod:
1. Mito
2. Alamat
3. Pabula
4. Parabula
5. Maikling kuwentong bayan
• Ang mga halimbawa sa itaas ay lumaganap at nagpasalin salin na sa ibat-ibang henerasyon sa pamamagitan din ng pagkuwento ng mga matatanda sa mga nakababata.
• Ito ay anyong panitikan ng isang bansa mula sa mga katutubong panitikan. Mayroon ng kuwentong bayan ang mga ninuno noon bago pa man tayo nasakop ng mga kastila at iba pang dayuhang mananakop.
• Ang kuwentong bayan ay isang panitikan na may kaugnayan sa ugali, tradisyon, pamumuhay ng mga tao sa iisang pook, rehiyon o lupain. Malaki ang ambag nito sa pagpapanatili ng kultura, tradisyon panitikan at lahi ng mga Pilipino.
• Dahil sa kuwentong bayan napapanatili pa din ang mga nakaugaliangg tradisyon at pamumuhay ng mga tao noong unang panahon.
Call EMS
If the person is showing a allergic reation, they need to have special treatment
Hope this helps
Answer:
for a relationship, it would be important to know the good and bad to see if they would be someone that you would want to stay with and would not cheat on you vice versa, and as a group, it would be important to get to gather to strengthen friendships and make sure the group mentality thing doesn't happen.
Answer:
In the 1820s and 1830s, a market revolution was transforming American business and global trade. Factories and mass production increasingly displaced independent artisans. Farms grew and produced goods for distant, not local, markets, shipping them via inexpensive transportation like the Erie Canal.
Explanation:
HOPE THIS HELPS ;}
The main countries to which the Irish emigrated during the famine were all anglo-saxon countries (so English speaking countries). These included England, Scotland, Wales, the United States, Canada and Australia. Liverpool, in north west England received a huge number of immigrants, as well as Quebec City and Toronto in Canada and Boston, New York City, Philadelphia and Baltimore in the United States.
